Γιαννίδης, Ελισαίος

(Κωνσταντινούπολη 1865 – 1942). Φιλολογικό ψευδώνυμο του λόγιου Σ. Σταματιάδη. Εργάστηκε ως γεωπόνος, χημικός και μαθηματικός και συνέταξε μελέτες για τους ειδικούς αυτούς τομείς επιστημονικής δραστηριότητας. Στο κοινό όμως είναι γνωστός ως αγωνιστής για την επικράτηση της δημοτικής και την αντιμετώπιση του ορθογραφικού προβλήματος. Το κύριο έργο του για το γλωσσικό ζήτημα είναι το Γλώσσα και ζωή (1908). Έργα του με γενικότερο χαρακτήρα είναι: Το μεγάλο πρόβλημα (δοκίμιο κριτικής του υλισμού), Γλωσσολογικά πάρεργα, Γλώσσα και ορθογραφία, Συζητήσεις της εποχής (1932) κ.ά. Το έργο του Γλώσσα και ζωή είναι, μαζί με μερικά άλλα κείμενα, κλασικό θεωρητικό βιβλίο του δημοτικισμού. Η διαπίστωση αυτή ερμηνεύει και την ευρύτητα της κυκλοφορίας του, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στα άλλα κέντρα του ελληνισμού. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η τρίτη έκδοση έγινε το 1914 στην Κωνσταντινούπολη. Ο Γ., μετά από την πρώτη έκδοση, προχώρησε αποφασιστικά στην πρακτική εφαρμογή των απόψεών του, καταργώντας τα πνεύματα και απλοποιώντας το τονικό σύστημα των κειμένων του.